HUMMINGBIRD - KOLIBRIE
De kolibrie is familie van de zwaluwachtigen. Ze komen voor in Zuid- en Noord-Amerika. Ze leven in verschillende gebieden; gebieden met veel zon, in de woestijn, in het regenwoud of in hooggebergten. Als het koud wordt trekken ze naar de zuidelijke streken maar keren ieder jaar weer terug naar dezelfde plaats.
De kolibrie is het kleinste vogeltje ter wereld. Er zijn ruim 300 soorten. De kleinste soorten zijn maar 6 cm groot, de grootste 18 cm. De robijnkeelkolibrie is de meest voorkomende soort in Noord-Amerika. Hij weegt 3 gr en is 7,5 cm groot. Ze zijn ook razendsnel en schieten alle richtingen op. De kolibrie slaapt alleen 's nachts. Kolibries kunnen tot 15 jaar oud worden. De kolibrie is een bijzonder vogeltje en staat bekend als het vogeltje wat stil kan hangen. Hij maakt met zijn vleugeltjes een zoemend geluid doordat ze zo snel met hun vleugels slaan, meer dan 50 slagen per seconden. Hierdoor kunnen ze op een plek blijven zweven of stilhangen. Door deze snelle vleugelslag kan de kolibrie als enige vogel ook achteruit vliegen. Ze kunnen zelfs recht omhoog en omlaag vliegen als een helikopter. Het vogeltje maakt ook indruk door zijn prachtige kleuren van hun veren. De felle bonte kleuren veranderen steeds door de wisselende weerschijn van het licht. Het mannetje is meestal metaalachtig groen gekleurd, met een glanzend rode, blauwe of smaragdgroene keel. Het vrouwtje is vaak onopvallend gekleurd.
Het vrouwtje bouwt haar nest tussen grashalmen of varenbladen waarin ze in twee dagen, maximaal 2 relatief grote, enigszins langwerpige, witte eieren legt. De eieren komen na 14 tot 19 dagen uit. De jongen worden daarna door hun moeder 3 tot 4 weken met insecten en nectar gevoed. Dit doet ze wel 140 keer per dag, waarbij de lange snavel diep in de bek van het jong gestoken wordt. Het mannetje zorgt niet voor zijn jongen. Hij verdedigt wel op een agressieve wijze zijn territorium tegen soortgenoten. Hierdoor jaagt hij soms zelfs grotere vijanden op de vlucht. Vijanden van de kolibries zijn roofvogels, katten en slangen.
Het voedsel van de kolibries bestaat uit insecten en nectar. Tijdens het zweven zuigen ze met hun lange snavel en tong nectar uit de bloemen. Om bij het nectar te komen rolt hij zijn tong uit en zuigt hij de nectar op. Niet alle kolibries hebben dezelfde vorm van snavel. De ene heeft een lange snavel, de andere heeft weer een korte of een kromme snavel. De verschillende soorten snavels hebben weer te maken met de levenswijze en de voeding van de vogels. Iedere snavel is op een bepaalde bloemvorm gespecialiseerd, waardoor er geen concurrentiestrijd is tussen de kolibries. Voor de bestuiving hebben de bloemen zich aangepast aan de kolibrie en de kolibrie aan de bloemen. Om de vogels te lokken is er veel nectar aanwezig. Kolibries hebben wel een voorkeur aan bloemen. Ze zijn gek op oranje en rode bloemen. Sommige soorten eten ook insecten. Omdat de kolibrie veel energie gebruikt moet het vogeltje de hele dag door eten, ook als het regent. Doordat de bloemen zich sluiten tijdens de regen heeft de kolibrie moeite om eten te vinden. Wanneer het langer dan een week regent sterven veel kolibries aan voedselgebrek. Ze kunnen met suikerwater bijgevoerd worden. Je ziet dan ook vaak voerhouders van plastic in de bomen hangen en is de voet, waar het suikerwater inzit, roodgekleurd. De openingen van de voerbuisjes zijn zo klein dat er geen insecten bij kunnen en alleen de snavel van de kolibrie er doorheen kan om het suikerwater op te zuigen.
GESPOT in diverse staten van de VS.
