IDAHO FALLS  

De regio rondom Idaho Falls werd bewoond door twee indianenstammen: de Shoshone-Bannock en Northern Piute. In 1805 bereikte de expeditie van Lewis & Clark het gebied en in 1835 werd de eerste nederzetting gesticht. Handelaars en jagers waren hier de eerste bewoners maar deze werden al snel gevolgd door missionarissen die de indianen wilden bekeren. In 1860 vond de grote migratiestroom plaats toen er goud ontdekt werd.  

Toen duizenden goudzoekers naar (toen nog) Eagle Rock kwamen, kwam het bootvervoer in 1864 tot stand over de Snake River en werd er een brug gebouwd. De naam Eagle Rock kwam van een, in de Snake rivier gelegen, rots. Op de rots hadden vele adelaars hun nest. In 1891 hebben de inwoners van Eagle Rock de plaatsnaam veranderd naar Idaho Falls, naar de waterval in de rivier.  

Toen de goudkoorts tot een eind kwam, verlieten veel inwoners het gebied. Degenen die bleven, waaronder veel mormoonse pioniers, gingen zich op landbouw richtten. De stad wordt dan ook gedomineerd door de Mormoonse tempel. In de binnenstad heerst geen bruisend nachtleven, maar wel gezellige straten, restaurants en cafeetjes.   

The Green Belt is een groene looproute die 4 km langs en over de Snake River loopt. Onderweg heb je een goed uitzicht over Idaho Falls. Langs de route vind je picknickplaatsen en restaurantjes. Het gebied is erg groen waardoor je hier prachtige wandelingen en fietstochten maken, kajakken of avontuurlijk raften.   

Ook een publiekstrekker is het Idaho National Engineering and Environmental Laboratory ten westen van de stad. Het werd in 1949 neergezet om kernreactoren voor militair en civiel gebruik te ontwerpen, te bouwen en te testen. Op het terrein, 2300 km² groot, staat nu de grootste concentratie kernreactoren ter wereld.