CANADA/USA JUNI 2025
09-06-2025
Over een paar dagen zijn wij weer 5,5 week op pad. De eerste weken bij de familie in Saskatoon, Saskatchewan en daarna 3,5 week op pad met een camper.
Voor onze reis naar Canada en de Verenigde Staten hebben wij afgelopen maanden weer de nodige voorbereidingen getroffen. Een groot onderdeel van onze vakantie is het rondreizen met een camper. Echt heel wat anders dan met de 5th wheel. Het zal even vreemd zijn maar dat went snel genoeg. Spannend hoor. Wel fijn dat wij heel wat spullen van de 5th wheel hebben bewaard (staan opgeslagen bij Doug en Barbara) die wij nu weer kunnen gebruiken zodat de camper snel als "eigen" voelt.
De camper halen wij in Calgary bij Cruise Canada op en hebben die via Tioga Tours gehuurd. Natuurlijk heb ik de route al uitgestippeld, inclusief de stops bij nationale parken, meren en interessante steden. Het eerste deel van de route zal door British Columbia lopen. Een paar kilometers voor Vancouver rijden wij de grens van de Verenigde Staten over. Hier begint het tweede deel van onze reis. Vanaf Anacortes, WA rijden wij langzaam terug door de VS richting Calgary. De hoogtepunten op de planning zijn natuurlijk de Rocky Mountains, een week kamperen op Fidalgo Island in de VS maar vooral het spotten van (hopelijk veel) wildlife.
Naast het plannen van de route hebben we ook de kampeerplekken al gereserveerd op populaire locaties om teleurstellingen te voorkomen. Het is tenslotte hoogseizoen en gedurende de reis hebben wijtwee "long weekend". Kortom, we zijn er klaar voor en kijken uit naar een avontuurlijke reis door de natuur van West-Canada en het noordwesten van de Verenigde Staten.
*************************
13-06-2025
AMSTERDAM - CALGARY - KINDERSLEY
De start van onze vakantie.
Ons avontuur is weer begonnen. Weliswaar met wat stress vooraf. Gisteren zat ik nog met Kim in het ziekenhuis ivm een spoedoperatie. Gelukkig is alles goed gegaan en mag ze vandaag alweer naar huis maar het geeft wel de nodige spanning. Je blijft je afvragen of het verstandig is om te vertrekken.
Nadat wij vanmorgen nog even met Kim gebeld te hebben en wisten dat alles ok was zijn wij vroeg naar Schiphol vertrokken. Het inchecken verliep vrij snel. Met de security troffen wij het weer. Natuurlijk stonden wij in de verkeerde rij. We werden gecontroleerd door traineses. Dat deden ze te goed. Pfff, zeker een half uur in de rij gestaan om onze spullen terug te krijgen. Alles werd echt goed gecheckt. Daarna zonder lange rij door de douane, even koffie gedronken en door naar de gate. Vanmorgen vroeg kregen wij bericht dat wij 10 min vertraging zouden hebben. Dit werd al snel een half uur. Uiteindelijk mochten wij na 1,5 uur vertraging boarden.
De vlucht naar Calgary duurde zo’n 8 uur en een paar minuten. Hiermee hebben wij een half uur van de vertraging ingehaald. De vlucht lijkt erg lang, maar met een goed boek, wat films kijken en af en toe, vooral over de ijsvelden van IJsland en Groenland, naar buiten turen vloog de tijd eigenlijk zo voorbij.
De aankomst in Calgary verliep vlot. Wij waren zo door de douane heen en de koffers kwamen vrij snel. Binnen 30 minuten stonden wij buiten waar Doug en Barbara op ons stonden te wachten. Gezellig welkom in Canada.
Vanuit Calgary reisden wij verder met de auto richting Kindersley, Saskatchewan. Een rit van ongeveer vijf uur. Onderweg konden wij genieten van de uitgestrekte prairie landschappen, de heuvelachtige gebieden en het typische Canadese platteland. Om tijdens de rit wakker te blijven ben ik altijd bezig om wildlife te spotten, wat natuurlijk ook gelukt is. Wij zijn tenslotte in Noord Amerika. Maar liefst vijf pronghorns en gophers.
Wat de reis nog spannender maakte was het alarm wat onderweg afging. Alle vier de telefoons en Google maps gaven een tornado waarschuwing af. Wij zagen de lucht wel erg donker worden maar dit hadden wij niet verwacht. Heel spannend en goed om je heen kijken of je een trechter uit de lucht zag komen maar gelukkig was er niets aan de hand en hebben wij geen vliegende koeen gezien. Dat zou toch wat zijn!
********************************************
14-06-2025
KINDERSLEY - SASKATOON
Vanmorgen rond 17.00 wakker geworden. Dat is een redelijke tijd voor de eerste nacht met een tijdsverschil van 8 uur. Ik had nog gehoopt wat te kunnen doezelen maar helaas sloeg de stress weer toe. Mijn zus had gebeld. Dat is geen goed nieuws. Ze is met spoed opgenomen in het ziekenhuis. De stress slaat weer toe. Ik zit te ver weg nu. Na veel app verkeer en een telefoontje ben ik wat gerustgesteld en kunnen wij verder reizen. Vandaag hebben wij een korte rit voor de boeg. Het laatste stukje is iets meer dan 2 uur naar Saskatoon.
De komende weken logeren we bij Doug en Barbara thuis in het basement. Je moet dit zien als een volledig appartement onder het huis. Natuurlijk wel met ramen erin 😀. Heel aangenaam om te verblijven. De temperaturen zijn inmiddels behoorlijk opgelopen. Het is mooi weer en lekker warm. De dag verloopt verder rustug. Ons settelen, boodschappen halen en een kleine sightseeing door de stad. Er is toch wel weer wat veranderd in twee jaar tijd. Maar het vertrouwde zicht vanaf de Saskatchewan River blijft.
**********************************************
15-06-2025
Het is fijn om bij te komen van de reis, te acclimatiseren en te genieten van het lokale leven.
Het was vandaag een volle maar gezellige zondag. De dag begon met het checken van de patiënt. Het gaat redelijk. Gelukkig maar. Na de koffie hebben wij de nodige voorraad voor het eten ingeslagen. Natuurlijk stond in het begin van de middag ook de F1-race voor Ed op het programma, die mag niet gemist worden.
Tijdens de race zijn Barbara en ik zijn even naar Lawson High Mall gereden, waar ik een paar leuke dingen heb gevonden. Het zal niet, maar tja 40% korting laat je niet voorbij gaan.
Aan het eind van de dag kwamen Nick en Bev. Het was fijn om bij te praten en samen wat te eten en drinken. Een gezellige afsluiting van een actieve zondag! Zo blijven wij wel wakker.
**********************************************
16-06-2025
SASKATOON
Weer een dag voorbij gevlogen. Vanmorgen lekker rustig opgestart en van het zonnetje genoten. De temperatuur begon vrij snel al lekker op te lopen richting de 25c. Wat boffen wij toch. Ondanks alle dreigende luchten treffen wij het nog steeds. De regen valt laat in de avond of in de nacht. Na de lunch zijn wij naar de South Saskatchewan River in Silverwood gereden. Deze wijk ligt aan de rand van Saskatoon. Vanaf dat punt heb je een mooi uitzicht op de river. Hier mag je met de drone vliegen, wat een mooi beeld van de omgeving geeft.
Omdat wij nog niet veel wildlife hebben gezien, zijn wij in de avond nog even op jacht gegaan. Het was hard werken en moesten geduld hebben maar wij werden uiteindelijk beloond met maar liefst een hertje, twee hazen🤣 en als klap op de vuurpijl drie coyotes, waarschijnlijk een moeder met haar pups .
************************************************
17-06-2025
SASKATOON
Vandaag weer op pad gegaan met de drone. Hiervoor zijn wij wederom naar de river gereden maar dan midden in de prairie buiten Saskatoon. De river is nl 1392 km lang dus kunnen wij genoeg plekken vinden om te filmen. Deze plek is prachtig. De rivier ligt een een mooie vallei.
Vanaf hier zijn wij met de ferry over gestoken op zoek naar rijdende lange! treinen. Waar zijn ze als wij ze willen filmen. Na een tijdje hoorden wij een trein toeteren. Yes!!! Eindelijk! De trein komt er aan. Als je dit niet eerder hebt mee gemaakt weet je niet wat je ziet. Hier sta je niet even voor het spoor te wachten en te kijken hoe de trein voorbij vliegt. nee, ze passeren je hier tergend langzaam en als je geluk hebt ben je 20 minuten verder voor de laatste wagon gepasserd Is. Enfin, wij horen hem maar zien hem niet. Wij staan op de prarie, in de brandende zon te wachten en te wachten. Gelukkig waait er een heerlik windje, anders was het niet uit te houden. Opeens zien wij hem verschijnen ..... op een ander spoor, de verkeerde kant op 🤣 en te ver om er naar toe te vliegen. Helaas, volgende keer beter. Het gaat ons lukken tijdens de vakantie😁.
************************************************
18-05-2025
SASKATOON
Na een rustige regenachtige morgen zijn wij in de middag naar Gardiner Dam gereden. De dam ligt aan het uiteinde van Lake Diefenbaker. Het is een indrukwekkend bouwwerk in een uitgestrekte prairie.
Wij vonden een mooie plek vlakbij de uitlaatkant van de dam. De drone steeg zonder problemen op, ondanks de wind. Vanuit de lucht zag je de rechte lijnen van de dam en het omliggende land. Na een paar mooie shots besloten wij weer via een andere weg terug naar huis te rijden. Onderweg hebben wij nog wat "verlaten" gebouwen bekeken. Altijd leuk. Je weet nooit wat je in die gebouwen tegenkomt. En wij hadden weer geluk met het wildlive spotten Wij zagen nog een coyote over de graanvelden lopen. Al met al een geslaagde middag.
Na het eten zijn wij nog even naar onze vriend Tim H. gereden waar wij met Ward en Annie koffie hebben gedronken en bijgekletst. Was weer gezellig.
***********************************************
19-05-2025
SASKATOON - REGINA
Op naar Regina. Even een nachtje weg. Omdat wij Regina nog nooit hebben bezocht, besloten wij daar een nachtje te blijven slapen in een AirB&B. Op ons gemak zijn wij daar naartoe gereden en op een schitterende plek geluncht in het Outlook Regional District Park. Mooie uitzichten op de drie bruggen en, hier heb je m weer, de South Saskatchewan river met prachtige zandbanken. Ook hier hebben wij weer mooie beelden en foto's van kunnen maken.
Onderweg maar liefst vier coyote's gezien. Ze waren actief vandaag! Waarschijnlijk door de hoge temperaturen. De thermometer tikte 29c aan met een heerlijk windje. Maar gedurende de middag begon het steeds harder te waaien waardoor wij de drone niet meer konden gebruiken en de lucht begon er ook dreigend uit te zien. Niet voor niets kregen wij daarom weer een paar keer een tornado waarschuwing maar gelukkig niet waar wij op dat moment reden.
Het huis wat wij hebben gehuurd ligt in een leuke wijk in Regina. Het is mooi modern groot huis met twee apartementen. Boven ons zitten een paar jonge jongens voor een paar maanden, vertelden ze ons. Van binnen ziet alles er netjes uit. Prima vertoeven. Na het eten zijn wij toch maar naar het huis terug gereden. Wij is genoeg voor vandaag. Morgen gaan wij Regina ontdekken.
*********************************************
20-05-2025
REGINA
Na een goede nacht rust weer fris en fruitig opgestaan. Alles op ons gemak. Regina is niet groot en zeer compact dus wij nemen de tijd. Pas rond 10.30 uur weer op pad gegaan. De temperatuur is na gisteren behoorlijk gedaald. Het is gewoonweg fris buiten. Welkom in Canada. Het kan van dag tot dag schelen. Gewoon 15c verschil in een paar uur tijd.
Wij zijn eerst naar downtown gereden. Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet erg gecharmeerd ben van dit stuk van de stad. Niet echt gezellig en uitnodigend. Het Wascana Center daarentegen is prachtig. Groot, groen, en mooi aangelegd met een groot meer in het midden. Veel mensen gebruiken dit park. Het heeft genoeg leuke plekken om te lunchen of te relaxen. Bovendien liggen alle bezienswaardigheden aan of in het park.
Wij hebben een rondleiding genomen door het Legislative Building. Erg interessant. Het provinciehuis van Regina ligt aan de kop van het meer en het is overal in het park te zien. Na de rondleiding zijn wij in het park gaan lunchen. Wel een beetje koel maar met een extra trui is het wel lekker.
Na de lunch zijn wij weer rustig richting Saskatoon gereden. Wij hebben diverse stops gemaakt zodat Ed en Doug de drone konden vliegen. Hopelijk lukt het met nog een keer om die video"s te kunnen uploaden. Helaas is dat nog maar 1 keer gelukt. Geen idee wat ik verkeerd doe :-).
Onze laatste stop was de oude farm waar Bev is opgegroeid. Het is nog steeds in het bezit van de familie waar het staat nu al jaren leeg waardoor het aardig begint te vervallen, wat wel weer mooie foto's oplevert. Het leek ons een goed idee om hier ook met de drone rond te vliegen zodat wij Nick en Bev konden verrassen. Ook leuk voor thuis om de farm vanaf de lucht te aanschouwen.
Al met al een geslaagde trip.
**********************************************
22-05-2025
SASKATOON
Gisteren en vandaag niet veel gedaan. Gisteren heeft het de hele dag pijpenstelen geregend dus lekker chill. Wij hebben voor Nick en Bev wat foto's van de farm af laten drukken en hebben die voor ze ingelijst. Wij hebben eerst met zn allen gegeten in de Cave. Een leuk restaurant ingericht als een grot. Het cadeau hebben wij later op de avond gegeven nadat ze eerst de video hadden bekeken. Ze vonden het geweldig wat ze zagen! Erg leuk! Heel fijn om te zien dat het ze ontroerende.
Vandaag was het ook niet zo'n fijn weer om iets te ondernemen. Het was echt koud, 9c brrr, dikke truien aan dus. Wij zouden visite krijgen maar dat ging jammer genoeg niet door. Colleen wilde ons niet aansteken voor wij weggaan, dus na het eten nog even op pad geweest. Het is een beetje smokerig en je ruikt de bosbranden. De wind staat naar de stad maar het geeft wel een mooie zonsondergang. Morgen nog even shoppen voor wij gaan. De bestelling is weer doorgegeven.
*******************************************
25-06-2025
SASKATOON
De laatste dagen niet veel gedaan. Wat voorbereidingen voor onze grote reis en wat sightseeing ivm de drones. Door deze drones ga je op zoek naar een hele andere omgeving. Meer open gebieden of een gebied waar je van alles kan ontdekken. Van steden tot verlaten huizen of wildlife. Zo hebben wij op de farm van Bev bv twee coyotes gespot die wij hebben kunnen filmen, wat heel moeilijk is want die beesten zijn erg snel kan ik je vertellen. Maandagavond hebben wij bij de zuster en zwager van Doug en Barbara gegeten. Leuk om ze weer eens te zien na 16 jaar.
Gedurende deze dagen hebben ook weer een aantal waarschuwingen gehad voor tornado’s. Gelukkig krijgen alleen maar veel wind, regen en onweer.
Vandaag hebben wij alles ingepakt en heb ik de basement schoongemaakt zodat Doug en Barbara niet veel hoeven te doen als ze weer thuiskomen. Wij hebben het hier heerlijk gehad maar het ook weer leuk om verder te trekken. Op naar de camper.
******************************************
26-06-2025
SASKATOON - DRUMHELLER
The Hoodoo RV Resort & Campground
Goodbye Saskatoon, hello Drumheller. Het is zover. Wij gaan beginnen aan onze rondreis door Canada en de USA. Onze reis begint in de motorhome van Doug en Barbara. Wij reizen samen richting Calgary en verlaten de glooiende prarie landschappen en de graansilo's langs de weg. Vlak voor Drumheller zien wij de Badlands verschijnen. Langzaam zien wij de eerste kleine canyons en hoodoos opduiken. Wat een bijzonder landschap is dit toch. De Badlands is een ruig landschap met steile canyonwanden wat het erg geschikt maakt voor fotografen, natuurliefhebbers en motorrijders, die het omschrijven als een “bijzondere rit”.
Onze eerste campground ziet er goed en verzorgd uit. Wij hebben een leuke plek. Vanaf vandaag druppelen er vele campers binnen omdat ze hier een lang weekend hebben. Dinsdag is het nl Canada Day, July 1st. De campground begint al aardig vol te lopen.
Buiten is het lekker warm waardoor wij lekker buiten kunnen zitten. Later in de middag zijn wij op pad gegaan om de omgeving van Drumheller te ontdekken.
Wij rijden eerst naar de Historische Star Mine Suspension Bridge in Rosedale. Altijd weer een avontuur om hier overheen te lopen. Gelukkig viel dat mee. Een beetje wiebelig maar de hoogte over de river was goed te doen. Deze Suspension Bridge werd gebouwd door de mijnwerkers. Het is nu de toegangspoort tot de Badlands. Het uitzicht vanaf de brug op de Badlands is erg mooi.
Vandaar zijn wij doorgereden naar Wayne via de Highway 10. Je rijdt door een 150 m diepe kloof met maar liefst 11 bruggen over de Rosebud River. Deze Highway wordt vermeld in het Guinness Book of World Records doordat dit enkelbaansbruggen zijn, wat uniek is.
Wayne is een klein historisch dorp, wat ook een kolenmijnstadje was. Het ligt ongeveer 10 km buiten Drumheller, midden in de Badlands langs de Rosebud River. Het is in 1912 gesticht toen de Rose-Deer Mine opende. In die tijd had Wayne meer dan 2000 inwoners. Nu nog maar 35! Het dorp had een school, een ziekenhuis, een paar winkels en een hotel met de beruchte saloon "The last Change". Het meer dan honderdjarige oude Rosedeer Hotel stond in het hart van Wayne met daarnaarst de beruchte saloon. Deze saloon is zo berucht geweest vanwege de vele vechtpartijen tussen de mijnwerkers. Tegenwoordig is het nog steeds een saloon met een smokehouse waar je nog steeds de kogelgaten kunt aanschouwen. Het is ingericht met veel antieke meubilair, veel herinnenringen aan die tijd en live muziek. Er gaan verhalen dat het spookt in de saloon. Bezoekers ervaren vaak een “spookachtige” sfeer, versterkt door de verhalen over geesten en de stilte van het dorp. Je ervaart het het echte Wild West gevoel.
.jpg/picture-200?_=19850b0c1d0)
.jpg/picture-200?_=19850b113d8)
.jpg/picture-200?_=19850b08350)
************************************************
27-06-2025
DRUMHELLER - CALGARY
Mountain View Campground
Vannacht best goed geslapen op het airmatras. Ik was bang dat ik vaak gebouncht zou worden, wanneer Ed zich omdraaide maar dat viel echt mee. Het bed was hard genoeg om mij ook rustig te laten slapen. Alleen het opstaan van een laag matras viel voor Ed niet mee. Krampen in zn been, whahaha we worden echt oud. Als je een lekker hoog bed gewent bent is dit even wennen. De temperaturen liepen al vrij snel op. Wij konden heerlijk buiten in het zonnetje koffie drinken. Na de koffie hebben wij alles weer ingepakt en zijn wij naar Calgary gereden. Onderweg nog een paar moose en een hertje kunnen spotten.
De campground waar wij staan is aardig. Niets meer en niets minder. Erg verouderd maar het is maar voor één nacht. Aan het einde van de middag nog even naar Cross Iron Mills outlet gereden om nog wat Levi's te halen. Die outlet, hmmm elke keer maken wij wel wat mee. Eerst een trauma opgelopen dat onze truck was gestolen, deze keer zijn wij echt aan een ramp ontsnapt. Het was echt mega druk op de highway, van een file tot langzaam rijdend verkeer. Toen wij eenmaal weer konden doorrijden ging die idioot voor ons plotseling op zijn rem voor een stuk rubber. Echt op een haar konden Doug die idioot ontwijken doordat hij op tijd zijn stuur om gooide. Wij hebben echt geluk gehad dat er op dat moment echt niemand naast ons reed want anders was onze vakantie afgelopen. Ik weet niet hoe wij er dan uit waren gekomen. Pfff, niet meeraan denken!!! We waren zo geschrokken dat wij eigenlijk niet meer achterom hebben gekeken wat er verder gebeurd is met diegene die achter ons reed. Hopelijk heeft die auto ookdie idioot zonder problemen kunnen ontwijken.
************************************************
28-06-2025
CALGARY - GOLDEN, BC
Eindelijk is het dan zover. Wij kunnen de camper ophalen. Gelukkig ook nog lekker vroeg. Wij hadden nl de early bird geboekt. Fijn dat wij al om 10.00 uur aan de beurt waren.
Wij hebben dit keer voor een andere verhuurder gekozen ivm met de kosten. De laatste keren dat wij een camper gehuurd hadden was via Frasierway (direct) of Apollo (via Tioga Tours). Nu dus bij Cruise Canada (via Tioga) Hmm, dit moeten wij nog laten bezinken. Misschien is goedkoop toch een beetje duurkoop. De afwikkeling ging super snel maar wel door een paar ongeïnteresseerde jongeren, zonder enige vreugde in hun werk. Geen vriendelijk begroeting en behandeling, gewoon alles snel afwikkelen en dan wachten op de volgende klant. De hele balie straalt totaal niets uit. Geen warm welkom zoals bij de andere verhuurders. Maar goed het scheelt een hoop geld, who cares moeten wij maar denken.
Dan de camper zelf. Op zich niets mis mee, een goede camper maar oud met de nodige beschadigingen en minimaal aan inrichting. Geen luifel, geen slide en een donkere inrichting wat de camper erg donker maakt en je bijna altijd lichten aan moet hebben, zeker in de bossen. Gelukkig hadden wij nog wat van onze eigen spullen in containers bij Doug en Barbara staan dus kon ik de camper op mijn manier gezellig maken. Wij gaan er vanuit dat wij niet veel binnen zullen zitten, maar toch. Een bloemtje, een plantje, wat kaarsen, wat kussentjes en een deken maken het al snel gezellig. Juxboxje aan, kom maar op met die avonden.
Goed na de afhandeling en het overhevelen van onze spullen gaan wij op weg richting Golden waar wij de eerste twee nachten verblijven. Het is wel weer even wennen om in een camper te rijden. Onze truck was niet erg stil maar als je in de camper rijdt dan moet je wel rekening houden met het geluid. Gewoon wat harder praten en de muziek nog harder zetten, whahaha.
Het weer is goed. Zonnig, een beetje koel hier en af en toe een paar spetters regen. Goed weer om te rijden. Richting Banff is het mega druk. Je kan merken dat de vakanties hier ook zijn begonnen en het is het begin van een lang weekend. Na gisteren rijden wij toch wel iets voorzichtiger.
Jammer genoeg hebben wij totaal geen wildlife kunnen spotten onderweg. Je kan niet alles mee hebben maar een glimp van een beer zou leuk geweest zijn. Onderweg hebben wij op een leuke plek geluncht, maar het was te fris om buiten te eten.
Rond 14.00 uur reden wij de campground van Golden op. Wij kregen een mooie plek naast elkaar aangewezen. Daarna ben ik begonnen met het uitpakken van onze spullen. Waar laat je het allemaal. Genoeg kasten maar om de juiste indeling te vinden is even een dingetje. Dat zal nog wel eens gaan wisselen vermoed ik. Inmiddels is het echt bloedheet buiten en moeten wij zelfs de airco aandoen.
Na het eten zijn wij nog even op pad gegaan om de omgeving te verkennen om te kunnen besluiten wat wij morgen gaan doen.
Wij zijn eerst naar de Suspension Bridge gereden. De hoogste van heel Canada. Geweldig, maar ........ je moet eerst de brug over om naar de rail coaster of de zipline te kunnen. Wij zijn het er overeens dat wij hele hele parcour te doen, totdat ........ wij verderop zagen hoe hoog die bruggen waren. Ed en Barbara gooiden meteen de handdoek in de ring. No way, gaan jullie maar was het antwoord. Ik had meer mijn bedenkingen over die zipline maar ik wil dit al heel lang proberen. Maar goed wij zijn met z'n allen en besluiten om deze uitdaging over te slaan. Misschien komen wij nog wel eens ergens een zipline tegen tijdens de vakantie.
De volgende uitdaging is het slapen in de camper. Hoe gaan wij dit doen. Liggen zo als wij thuis gewend zijn is volgens Essie geen optie omdat hij dan over mij heen moet kruipen om uit bed te kunnen in de nacht. Ok, van plek wisselen. Dat wordt een feest. Bovendien is het nog behoorlijk warm buiten en koelt het nog niet echt af. Met die gedachten kun je je voorstellen hoe het ligt in een Queen bed zonder ruimte, tussen twee muren. Niet zo fijn dus. Ik had al snel in de gaten dat dit niet zou werken. Oh jaaa, en dan nog de toilet. Dat is ook een dingetje voor mij. Perfect geregeld in de camper hoor! Mij hoor je niet klagen. Best een grote douche met een toilet ernaast in een soort van badkametje. Daarnaast zit de wastafel, dat is ook fijn, maar ik ben klein ...... dat heb ik natuurlijk weer. Alles is hoog in de camper. De bedden, het is klimmen en klauteren en zo ook met het toilet. Ik moet er echt op m'n tenen staan om erop te kunnen zitten😅.
Gelukkig heeft de douche een verhoging zodat ik die als opstap kan gebruiken. En als je dan ook nog eens in de nacht, in het donker, moet doorspoelen dan moet je echt met je voet op zoek naar de flusher. Whahaha, wat een toestanden.
*************************************************
29-06-2025
GOLDEN
Goedemorgen! Ik heb heerlijk geslapen, maar niet heus. Wat een drama! Essie lag als een King te slapen en ik werd met m'n neus tegen de wand gedrukt. Na een gevecht met mezelf, de kussens en het laken heb ik mezelf, in het donker, naar het voeteneind geworsteld. Heb ik iets geslapen? Wat denk jezelf 🤣. Niet dus 🤪
Ik kan nog niet aan het harde matras wennen ook al lig ik op een zeer zachte deken. Maar toch evengoed fris en fruitig opgestaan. Buiten is het genieten. Het is al heel vroeg warm en kunnen al van het zonnetje genieten. Het belooft wederom een zeer wame dag te worden.
Vanmorgen lekker niets gedaan. Pas na de lunch zijn wij naar het Kicking Horse Ski Resort gereden. Het plan was om met de Cable Cars naar de top te gaan en daar een hike te maken en de drone omhoog te laten gaan. Bummer, de Cable Cars waren niet in gebruik. Gelukkig konden wij wel met de stoeltjeslift omhoog naar het middengedeelte van het Ski Resort. Dit gedeelte is voor een aantal hectare afgezet voor Boo, een 330 kg zware grizzly die als baby met zijn zusje is opgevangen nadat hun moeder door stropers is afgeschoten. Helaas is Cary, zijn zusje, een aantal jaren geleden overleden aan een bacterie. Hierdoor heeft hij dit gebied volledig voor zichzelf. Ze voeden hem bij maar hij moet zelf op jacht gaan naar zijn voedsel. Ze verstoppen alles wat hij aangeboden krijgt. Verder eet hij oa gophers, chipmoncks en alles was er per ongeluk over het hek springt. Boo heeft het hier schijnbaar erg naar zijn zin want hij is al twee keer uit zijn gebied ontsnapt maar hij komt vanzelf weer aanlopen. De eerste ontsnapping kwam door een vrouwtje die hem had benaderd. De drang werd te groot😅. Het is dus bijna zeker dat Boo een paar clubs heeft.
Wij krijgen bij de kassa te horen dat wij onbeperkt de lift kunnen gebruiken voor als Boo zich niet laat zien. Op deze manier kun je boven kijken of hij er is en evt weer naar beneden om wat te eten en/of drinken. Je moet dus het geluk hebben om hem te kunnen aanschouwen.
Boven kregen wij uitleg van een soort ranger over het leven van een grizzly. Na ongeveer een kwartier zagen wij ineens in de verte zijn hoofd boven de bosjes uitkomen. Te grappig. Hij stond rechtop op zijn achterpoten de boel te inspecteren. Nog geen 10 min later kregen wij een seintje van de begeleiding dat Boo in aantocht was. En hoe, hij heeft gewoon een hele show voor ons gegeven. Zelfs de begeleiding wisten niet wat ze zagen. Dit hadden ze zelf nog niet eerder meegemaakt in al de jaren dat ze hier werken.
Boo had nl zijn zinnen gezet op een nest met chipmoncks. Eerst een tijd zijn neus omhoog gelopen om te ruiken waar ze waren. Daarna begon hij fanatiek te graven met die grote poten. Met gemak werden grote stenen weggehaald door die mega nagels van hem en zagen wij dat hij net zo makkelijk een gat naar de eenhoorns aan het maken was. Geweldig om te zien. Niet zo leuk voor de dieren, want hij had er zeker meer dan één te pakken. Een heerlijk maaltje. Wij konden het gekraak van de botten duidelijk horen, maar dat is het leven. Hij zat er echt van te genieten. Likte z'n mond nog eens af om er nog een uit de grond te halen, wat hem weer lukte. Wij hebben dit echt allemaal echt voor onze neus zien gebeuren. Op nog geen 7 m afstand. Alleen het (zwaar beveiligde) hek zat ertussen. Geweldig! Na zijn maaltje liep hij weer rustig het bos in om een dutje te doen. Nadat hij verdwenen was zijn wij het informatiecentrum ingelopen, hier kan je een fotoreportage van Boo en zijn zus zien vanaf dat ze als cub (waarschijnlijk een aantal weken oud) gevonden zijn. Prachtig!! Eenmaal weer buiten zagen wij zijn kop weer boven de bosjes uitstekend en hadden wij weer het geluk dat hij zich weer heel even liet zien. Wat een schouwspel! Echt indrukwekkend.
Na het eten zijn wij naar de Wapta Falls gereden. Een zeer slechte weg naar het einde van de wereld leek wel😁. Eigenlijk waren wij wel een beetje laat want de zon begon al aardig te zakken en het wordt hier erg snel donker, zeker in de bossen. Dus met een grote pas erin een hike van 4 km naar de falls gelopen. 4 km is natuurlijk helemaal niets maar als het pad bergje op en bergje af is, vol met hoge wortels en modder dan is het een flinke tippel. Maar het was de moeite waard. Wij konden er jammer genoeg niet lang van genieten omdat het al begon te schemeren en wij volgens ons nog de enige waren die de hike liepen. Ik moet zeggen dat ik blij was dat ik de auto weer zag. Ik was er erg zeker van dat wij beren tegen het lijf konden lopen. Je weet maar nooit. Wij waren net op tijd het bos uit. Wij reden in het donker naar de campground toe.
**************************************************
30-06-2025
GOLDEN - MARA
Weer een reisdag. Wij zijn verder gereden naar Mara. Een mooie route langs hoge mountains en mooie meren. Intussen loopt de temperatuur steeds verder op richting de 33c. De campground blijkt een verrassing. Heel klein, maar super leuk en zeer verzorgt. De eigenaresse kwam ons persoonlijk groeten. Een warm welkom. Wij kregen een heerlijke plek in de schaduw. Dat heb je nu echt wel nodig vooral omdat wij geen luifel hebben. D&B staan volop in de zon.
Nadat wij volledig geïnstalleerd zijn en wat hebben gedronken zijn wij binnendoor naar Salmon Arm gereden. De omgeving is hier prachtig. Farmland in een heuvelachtig landschap met de bergen op de achtergrond. Onderweg gestopt bij een grote boerderij met een winkel die verse producten verkoopt, waaronder vers gemaakte ice cream. Lekker met dit weer. Ze maken zelfs suikervrij ijs. Hier zeiden ze geen nee tegen!
Na de boodschappen zijn wij terug gereden naar de campground en hebben de bbq aangestoken. Het is een zeer warme avond. Wij gaan nog even op pad om met de drone te vliegen boven Lake Mara. Laten wij nou net op de juiste plek staan. Hoog in de boom zit een groot nest van een visarend. Gelukkig had ik mn verrekijker bij me, zodat ik hem goed kon zien. Mooi hoor! Jammer genoeg had ik mn telelens thuis gelaten. Dom!! Je kan niet alles hebben he😅
*******************************************
01-07-2025
MARA
Happy Canada Day 🇨🇦!
Eindelijk weer een nachtje goed geslapen. Wij hebben alles omgezet en slapen nu gewoon zoals thuis. Veel beter! De hardheid van het bed begint ook iets te wennen. Vandaag hebben wij een mooie route langs de meren gereden. Het is mooi weer, snoei heet . Wij genieten van de prachtig heldere uitzichten over de vele meren die een deeluitmaken van het Shuswap merensysteem. Het water komt vanuit de Eagle River en Mara Creek. De meren liggen in een mooi bosrijk gebied met heuvels en bergen op de achtergrond. In de winter is deze streek vooral populair voor het sneeuwscooterenen en om te langlaufen in de omliggende bergen.
Na het eten zijn wij weer op pad gegaan om ons te settelen in het Sicamous Public Beach om naar het vuurwerk te kijken wat wordt afgestoken voor Canada Day. Het was al aardig druk maar wij hebben nog een leuk plekje kunnen bemachtigen aan de waterkant. Gelukkig was het nog behoorlijk warm maar de muggen wisten ons al snel te vinden, ondanks de spray. Ik denk dat ik één enkel vergeten ben om te spuiten. Nou, dat heb ik geweten😁.
Het vuurwerk was aardig, maar niet echt speciaal. Aan het einde van de show pakte ze iets uit, maar wij zijn natuurlijk erg verwent tijdens oud en nieuw.
******************************************
02-07-2025
MARA - HOPE
Vandaag weer een reisdag. Deze keer iets verder naar Hope. Wij zijn op tijd vertrokken want wij hebben de melding gekregen dat wij om moeten rijden ivm een wildfire in de omgeving van Chase, waar wij voorbij kwamen. Nu zijn wij via Kelowna gereden. Ook geen straf. Een mooie route langs het Kalamalka Lake en het Wood Lake. Bij Kelowna de brug over van het Okanagan Lake naar Merritt. Vandaar via Highway 5 (de beruchte highway to hell in de winter) naar Hope. Op zich niet zoveel kilometers gereden maar het was mega druk voor- en door Kelowna waar veel stoplichten staan en wat erg ophield.
Onderweg nog even een stop gemaakt aan een kleine creek voor de lunch. Voor het eerst in dagen konden wij niet echt buiten zitten. Er staat een te frisse wind. Wel een frisse neus kunnen halen. Verder de middag rustig doorgebracht. Even niets doen. Hope is echt een klein dorp en er is eigenlijk niets te beleven behalve de natuur dan. Met het avondeten hebben wij zooooo fout gegeten. Wij zijn naar de Mac geweest. Zooooo lekker voor een keer.
Na ons sjeike diner zijn wij nog even de bergen ingereden om wat beren te kunnen spotten. Het mag niet lukken deze vakantie. Hele niets, behalve een hertje. Wel kunnen genieten van de mooie uitzichten op Kawkawa Lake.
*********************************************
03-07-2025
HOPE - ANACORTES, USA
Wij zijn vertrokken uit Hope, BC. Kort maar krachtig. Na nog een korte blik op de bergen met een kopje koffie, vertrek je via de Highway 1 langs Chilliwack naar Abbotsford richting de USA. Ja, vandaag steken wij de grens over naar de Staat Washington. De route slingert door landbouwgebieden met uitzichten op de bergen.
Bij Sumas zijn wij de grens overgestoken. Je moet rekening houden met enige wachttijd bij de douane. Gelukkig viel het bij ons erg mee. Al met al een half uur, en dan kwam het nog doordat het systeem steeds uitviel. Wij moesten ons binnen melden omdat ik een Nederlands paspoort heb. Ik werd helemaal door de molen gehaald. Geen probleem natuurlijk😁. Na de controle verder gereden door de staat Washington. Via State Road 9 rijd je zuidwaarts langs landelijke dorpen. Echt een prachtige route. Rustig, pittoresk met mooi landelijke uitzichten met wederom de bergen op de achtergrond. Vervolgens namen wij de Highway 20 richting Anacortes. Je reist dit deel door bosrijk gebied en langs de Skagit River.
Rond 13.00 uur arriveerden wij op de camping in Anacortes. Anacortes ligt op Fidalgo Island en is bekend als toegangspoort tot de San Juan Islands. De camping is een plaatje. Goed verzorgd, veel aangelegde perken met bloemen en mooie grote plekken. Wij staan op een gedeelde zonnige/schaduw plek. Met de picknick tafel tussen beide campers in. Hier houden wij het wel 6 dagen uit.
Voor ons is de Staat Washington nieuw. Hier zijn wij nog niet eerder geweest. Ben benieuwd! De rest van de middag rustig aan gedaan. Lekker chill. Een beetje in de zon gezeten en een was gedraaid want alles begint een beetje op te raken. Tja, dat moet ook gebeuren.
Na het eten zijn wij naar de haven van Anacortes ingereden en daar even wat rond gewandeld. De haven ligt vol zeilboten en uitzicht op de eilanden en bergen in de verte. Vanaf hier heb je ook een mooi uitzicht op Mnt Baker met zijn prachtige besneeuwde top. Daarna nog even door het oude historische downtown gereden. Anacortes heeft een charmante oude hoofdstraat vol met winkeltjes en restaurantjes.
**********************************************
04-07-2025
ANACORTES
Alle vlaggen hangen uit en dat is niet omdat ik jarig ben. Het is The 4th of July, een feestdag voor de Amerikanen. Wij zitten weer in een "long weekend" en veel families zijn pad deze dag, wat betekent dat het overal mega druk is. Vanmorgen krijg ik van Doug en Barbara een Stakbucks coffee met een lemon loaf! Wat een verrassing😍👌 en had ik de kids op FT. Zoo fijn. Ik mis ze erg deze vakantie!
Na de lunch zijn wij op stap gegaan. Wij hebben een route langs diverse eilanden gereden en naar de Deception Pass. Het is een smalle zeestraat, gelegen tussen Whidbey Island en Fidalgo Island. Het staat bekend om zijn spectaculaire uitzichten en zijn indrukwekkende Deception Pass Bridge die de eilanden met elkaar verbindt. Het gebied ligt in het Deception Pass State Park, een populair recreatiegebied waar je kunt wandelen, kamperen, vissen en wilde dieren spotten. Wij hebben de brug overgelopen. Midden op de brug heb je een mooi uitzicht op de kust en over het water.
Op Whidbey Island reden we langs bosrijke gebieden en open velden. Kleine dorpjes zoals Coupeville en Oak Harbor gaven het eiland een charmant, landelijk karakter. In Coupeville genoten we van een wandeling over de historische pier en een lokale lunch. Daarna zijn wij bij de haven van Columbia Beach met de ferry weer terug gevaren naar het vaste land.
's Avonds hebben wij bij Antoni's, in de haven van Cap Sante, Anaortes,, wat gegeten. Ze hadden daar een tafel gereserveerd voor mijn verjaardag als verrassing!
*******************************************
05-07-2025
ANACORTES
Vandaag weer een drukke dag. De heren wilden heel graag de Boeing fabriek zien en dat is mooi te combineren met het shoppen van de dames.
Na de koffie zijn wij richting Everett gereden waar wij werden afgezet in het Seattle Premium Outlet Center. Essie en Doug reden door naar de fabriek.
Dit is de grootste gebouw ter wereld qua volume, waar wide-body jets zoals de 747, 767, 777 en 787 worden gebouwd. Boeing is in 1916 in Seattle opgericht door William Boeing. De stad wordt daarom gezien als het hart van Boeing’s vliegtuigproductie. De mannen hebben genoten van de rondleiding in de fabriek en wij hebben een paar uur kunnen shoppen. Ook fijn tussen de bezienswaardigheden door.
Na het eten zijn wij naar La Corner gereden. Een klein waterdorpje aan de Swinomish Channel, met uitzicht op Mount Baker. Het is een leuk pittoresk plaatsje met een gezellige boardwalk als .... alles open was geweest. Maar het is weer uitgestorven. Niet te geloven! Het vakantieseizoen is begonnen maar er zit nog geen leven in de brouwerij. Bijna alles is vroeg gesloten. Winkels, maar ook de terrassen aan het water, op een paar restaurantjes. Jammer hoor!
****************************************
06-07-2025
ANACORTES
Na een rustige morgen zijn wij naar de haven van Anacortes gereden om daar de ferry naar Orcas Island te pakken. Vanuit Anacortes vertrekken er dagelijks ferries naar de San Juan‑eilanden (Lopez, Shaw, Orcas en San Juan Islands). Maar let op! In de zomer moet je wel op tijd reserveren want anders komt je niet mee met de auto. Lopend is geen probleem. Voor ons was er alleen nog maar een plek open op de boot van 15.00 uur en terug met de boot pasten om 21.30 uur Geen probleem!
De overtocht duurt zo’n 1 uur en 10 minuten naar Orcas, dus nemen wij de bbq en de cooler met eten mee. Wij gaan gewoon daar ergens picknicken!
Na een mooie tocht met een prachtig uitzicht op de Salish Sea en kleine eilandjes arriveerden wij op Orcas Island. Als je geluk hebt kun je soms zeehonden of zelfs orka’s spotten. Helaas, een gemiste kans voor ons. Het lukt ons nog steeds niet wildlife te spotten, behalve wat hertjes. Die zie je genoeg.
Na aankomst op Orcas rijd je over slingerende wegen, door bossen en langs mooie baaien. Langs één van die baaien, vlak voor Eastsound, ligt het gezellige ‘hoofddorp’ van het eiland met diverse kunstgalerieën, boetieks en restaurants. Hier vinden wij een mooie plek om te picknicken en stallen de bbq uit. Wat een genot. Het is schitterend weer met een geweldig uitzicht.Wat wil je nog meer.
Na het eten rijden wij verder naar het Moran State Park. Een mooie plek om te hiken, te zwemmen of te kajakken. Daarna zijn wij nog doorgereden naar Olga. Ook een piepklein dorpje aan het water. Prachtig allemaal. Op de terugweg weer een paar hertjes gezien maar daar blijft het dan ook bij. De boot kwam met vertraging aan, vandaar dat wij niet meer konden genieten van de zonsondergang over het water. Wel een mooie maan! Ook wat waard.
******************************************
07-07-2025
ANACORTES
Een spannende dag. Wel gaan whale watchen. Je moet altijd maar afwachten welke dieren je kunt spotten. Rond een uur of 11.00 uur vertrokken vanuit de campground naar de haven van Anacortes. Vanaf hier nemen wij de ferry naar San Juan Island. Het eiland staat bekend om zijn prachtige natuur, charmante stadjes en uitstekende mogelijkheden om walvissen te spotten.
Het is een tocht van ongeveer 1,5 uur. Het is schitterend rustig weer. Volop zon, weinig wind en rond de 24c. Een perfecte dag om de zee op te gaan. Friday Harbor is een gezellige haven. Volop restaurantjes en gezellige terrasjes, winkeltjes en een haven vol bootjes. Een perfecte uitvalsbasis om het eiland te verkennen. Maar daar komen wij niet voor! Wij hopen walvissen en orka’s te spotten. Het wachten is op de terugkeer van de tour voor ons. Dan is het moment daar. Wij krijgen instructies om ons in de kleding van de shop te hijsen. Een soort van water- en winddichte tuinbroek en een dikke winterjas wat een reddingsvest blijkt te zijn. Wij stappen met 24 mensen aan boord. De tour is volgeboekt. Wij hebben een prima plek kunnen bemachtigen. Aan de zijkant van de boot, een beetje in de luwte van de wind en een volledig vrij uitzicht aan de zijde van de kant waar je zit. Maar er is genoeg te zien en wij moeten opletten of wij de dieren spotten. Als wij de haven uit zijn geeft de kaptein gas. Met een snelheid van ongeveer 50 km of harder gaan wij op ons doel af. Vanaf het moment dat we de haven verlieten, ontvouwde zich een prachtig panorama van eilanden, glinsterend water en besneeuwde bergtoppen in de verte.
Wij varen langzamer als wij wat dieren zien. Na een tijd varen met het gas erop (zeker een uur) klonk er opgewonden geroep: er is een bultrug in de buurt. Inmiddels hadden wij de grens van Canada al overgestoken en zagen wij de skyline van Vancouver. We zagen eerst alleen spuiters, maar even later zagen wij de imposante rug van de bultrug. Zij kwam één keer verrassend dichtbij de boot en zwom rustig verder en verdwenen dan weer in de diepte. Het was magisch om dit dier in zijn natuurlijke omgeving te zien!
Naast de bultrug zagen we zeehonden met pup op rotsen, een bald eagle en zelfs een dolfijn. Onze gids vertelde gepassioneerd over de ecosystemen en het belang van bescherming van deze zeeën en hun bewoners. Ook al hebben wij weinig dieren kunnen spotten, het was het zeker waard!
*********************************************
08-07-2025
ANACORTES
Vroeg uit de veren. Eindelijk slaap ik goed en dan moet je vroeg opstaan. Wij gaan naar Seattle!! Het is wel een eind rijden maar dat hebben wij ervoor over. Wij rijden eerst, door de drukte, naar het Kerry Park in Seattle. Hier heb je een prachtig overzicht op de skyline van Seattle met "The Needle" of Seattle. Daarna doorgereden naar "The Museum of the Flight" net buiten Seattle. Wij skippen downtown. Het is warm en plakkerig dus laten wij deze stad links liggen. Het museum is erg interessant.
Op de terugweg nog wat boodschappen gedaan maar dat was het dan ook voor vandaag. Weer genoeg uurtjes in de auto doorgebracht. Morgen vertrekken wij weer naar de volgende plek.
*********************************************
09-07-2025
ANACORTES - WINTHROP
Weer een reisdag. Na een aantal dagen in Anacortes is het weer tijd om verder te gaan. Wij moeten toch een keer richting Calgary vertrekken. Vandaag met regen vertrokken uit naar Anacortes. Wij rijden nu naar Winthrop, WA. Wij passeren vandaan de North Cascades Highway die bekend staat als één van de mooiste wegen in Washington.
Na Sedro-Woolley verandert het landschap snel: van weilanden naar dichte bossen en uiteindelijk dramatische bergtoppen in de mist gehuld.Laten wij nou net uitgerekend vandaag de hele weg regen hebben. Wij hebben dus weinig of niets van de mooie uitzichten van het North Cascade N.P. kunnen zien. Onderweg nog wel in de verte wat elks gezien.
Rond 14.00 uur zijn wij op de campground aangekomen. Wederom een zeer verzorgde campground in Western stijl. Gelukkig knapt het weer hier op. Bewolkt maar al snel zien wij de lucht opentrekken en wordthet al snel warm. De rest van de middag rustig aangedaan en wat boodschappen gehaald. Na het eten nog even geprobeerd om wat dieren te spotten, maar helaas. Wij komen niet verder dan wat hertjes.
********************************************
10-07-2025
WINTHROP
Een rustige dag gehad. Vanmorgen pas rond 10.00 uur wakker geworden na een onrustige nacht. Ik wordt al dagen lastig gevallen door onbekende nummers die mij midden in de nacht bellen. Heel vervelend want dan slaap ik niet meer. Bovendien begon het steeds harder te waaien waardoor je wakker blijft van het geruis van de bomen😅. Inmiddels zijn wij wel al gewent aan het bed en slapen we steeds beter, maar niets gaat boven ons eigen bed, whahaha
Het is wasdag. Tijd voor een schoon bed. Alles ligt weer schoon in de kasten. Wij kunnen weer even voort. De temperatuur begint weer flink op te lopen. Het gaat behoorlijk warm worden de komende dagen. Gelukkig waait er een behoorlijke wind wat het erg aangenaam maakt. Na de lunch zijn wij het dorp door gewandeld. Dit schilderachtige stadje ligt in de prachtige Methow Valley, met mooie suspension bridhes over de Methow‑ en Chewuch‑rivieren. Oorspronkelijk werd het gebied bewoond door inheemse stammen zoals de Methow, al zo’n 8 000 tot 10 000 jaar geleden. In de jaren 1880 trokken goudzoekers en pelsjagers naar het gebied. Het stadje werd in 1891 gesticht door Guy Waring en werd het naar de schrijver Theodore Winthrop vernoemd. Na de opening van de North Cascades Highway in 1972 kreeg Winthrop een herkenbaar “Old West”-thema, met houten boardwalks en gevels in Wilde Westen‑stijl. Zet hier een paar cowboys en paarden neer en je waant je echt in het Wilde Westen. De Main Street heeft een paar lokale winkels, ambachtsgalleriën, gezellige eetplekjes en een ontspannen, gastvrije stijl. Het gebied is omgeven door bossen en bergen.
Je kunt hier uitstekend wandelen, mountainbiken, vissen, paardrijden, bergbeklimmen en paddelen, met toegang tot de North Cascades en nabijgelegen wandelroutes als Patterson Mountain, Blue Lake en the Heather‑Maple Pass Loop. In de winter kun je hier ook uitstekend langlaufen.
Later in de avond zijn wij naar Twisp gereden en daar wat gegeten. Heerlijk! Op de terugweg zijn wij nog even langs de Fals Creek Falls gereden. In eerste instantie konden wij deze waterval niet eens vinden en was de GPS uitgevallen. Kun je nagaan dat wij dus in de middeleeuwen of nowwhere zaten. Uiteindelijk zijn wij terug gereden en vonden wij de trail naar de waterval. Tijdens de wandeling blijkt Barbara zich te ontpoppen tot een echt speurder. Ze merkt een spoor van een moose op. Ohhh gaat het dan echt nog gebeuren dat wij wildlife spotten? Helaas komen wij niet verder dan zijn hoop stront en plukken haren in een boom. Maar het bewijs is geleverd dat ze in de buurt zijn. De waterval is overigens een plaatje. Mooi hoog en en volop water. Een bezoekje waard.
****************************************
11-07-2025
WINTHROP
Niet veel gedaan vandaag. Een rustige dag. Het is erg warm! Natuurlijk nog even na de lunch de omgeving verkent. Wij zijn uiteindelijk uitgekomen bij de Pipestone Canyon. Een mooie weg naar een kleine maar mooie canyon waar de jongens de drone omhoog hebben laten gaan. De canyon is vanaf boven nog mooier te aanschouwen. De omgeving is echt prachtig. Mooie heuvels met farmland, bossen, kleine meertjes en op de achtergrond de mountains. Na de rit hebben heerlijk op een terras in het dorp gezeten. Verder niet veel meer gedaan. Te warm vandaag. De temperatuur is inmiddels naar de 33c opgelopen.
*********************************************
12-07-2025
WINTHROP - COEUR D'ARLENE
Wij gaan weer verder. Wij verlaten de State Washington. Op naar Coeur D'Arlene in de State Idaho. Het eerste gedeelte van de rit was erg mooi. Door de bergen en bossen en daarna de valleien. Het tweede gedeelte ging door de praries. Een beetje heuvelachtig, een rechte weg met veel, heel veel gele velden met tarwe, die wij op laatst wel gezien hadden. Een beetje saai werd het wel. Het enige wat wij tegen kwamen waren de roadpizza's. Helaas drie doden herten langs de kant zien liggen. Zo zielig! Wat wel indrukwekkend was, was de Grand Colee Dam. Om deze gigantische dam en het uitgestrekte meer te bewonderen zijn wij daar gestopt. Het is één van de grootste betonnen dammen ter wereld, op de Columbia River. Na dit prachtige bouwwerk reden wij verder door de gele valleien vol graan.
En toen .... reden wij de State Idaho binnen. Ineens een totaal andere landschap wij zagen weer wat bergen die steeds groter werden en reden wij meer de bossen weer binnen. De wegen begonnen ook weer meer te slingeren en nadat wij het mega drukke Spokane voorbij waren ontpopte daar ineens een mega water. Dit blijkt het Coeur D'Arlene Lake te zijn. Echt heeel groot. Heel fijn dat de campground echt dichtbij dit water ligt. De campground zelf is goed. Leuk opgezet voor de kinderen. Je kunt nu wel merken dat het vakantieseizoen is begonnen. Zowel de vorige campground is net als deze bijna volledig vol. Maar weinig plaatsen over en het is nog maar aan het einde van de middag. Wie weet wat er vanavond nog komt binnen druppelen. Ik ben toch wel blij dat wij alle campgrounds geboekt hebben.
*********************************************
13-07-2025
COEUR D'ARLENE
Het belooft weer een zeer warme dag te worden. Zoals bijna elke morgen starten wij rustig op. Opstaan en dan naar buiten met de koffie. Gewoon niets doen behalve genieten. Behalve vanmorgen. Wij zijn de camper spuugzat. De toilet lekt nu echt hard.
Het vervolgverhaal van de gebreken van de camper. Naarmate het warmer werd begonnen wij het steeds meer te ruiken. In het begin dacht Ed dat het aan mij lag, maar na een paar dagen rook iedereen het. Het leek wel kattenpis. Maar nee, het was gewoon van ons zelf. De toilet lekte. En als je 6 dagen op één plek staat dan begrijp je wel dat, als de wind verkeerd staat, je niet meer lekker buiten op de stoeltjes kan zitten. Dus bleek erop. Veel water en een emmer met bleek onder het lek en elke keer verversen! Dat ging goed totdat ik vanmorgen zei dat ik het weer rook. Gelukkigwaren de neuzen van Doug en Barbara ook goed, dus moesten wij weer verkassen. Wat bleek, het lekt nu zo hard dat het emmertje steeds overloopt. Gatver de gatver... echt 🤮!! Flink spoelen met veel water dus en alles direct lozen. Nog even een kleine kanttekening.... De toiletten op de campground zijn buiten werking. STUK! Ze hebben van die Porto Porties staan. Lekker als het heet is. Nee bedankt! Wij gaan wel opzoek naar een oplossing.
Vandaag wordt het mega warm dus hebben wij besloten dat wij de Scenic Byway Coeur D'Arlene loop road gaan rijden. Picknick mee en dan ergens langs het water te lunchen. De route begint vlakbij de campground dus dat is makkelijk. Je rijd langs bossen, steile hellingen en azuurblauwe oevers van het meer. Langs de route heb je diverse uitzichtpunten en bij Carlin Beach vonden wij een perfecte plek om te lunchen. Hier hebben wij ruim 1,5 uur genoten bij het water. Hier was het goed uit te houden in de schaduw. Vlak voor wij weggingen werden wij nog verrast met een vlucht van de bald eagle. Mooi om te zien.
Na de lunch de route verder afgemaakt. Het was een lange rit maar zeker de moeite waard.
Na het eten zijn wij nog even Coeur D'Arlene in gegaan. Het heeft een leuke, gezellige hoofdstraat (Sherman Avenue) met boetiekjes, kunstgaleries, restaurants en genoeg terrassen. Aan het einde van deze straat loopt je tegen het meer aan waar je heerlijk kunt wandelen op een mooie promenade, op één van de stranden genieten van de zonsondergang of de populaire wandelroute Tubbs Hilllopen, die direct naast downtown start en uitzichten biedt op het meer. Een mooie afsluiting van deze avond.
********************************************
14-07-2025
COEUR D'ARLENE - KALISPELL
Vandaag weer een stapje verder richting Calgary. Het einde van de vakantie is in zicht. Na een ongelofelijk mooie rit van ong 3,5 uur langs de meest schilderachtige landschappen en het mooie Flathead Lake zijn wij aangekomen in Kalispell, Montana. Montana is toch wel, onze favoriete staat van de USA. Zo mooi en gevarieerd.
Kalispell is een levendig stadje in de Flathead Valley en een prima uitvalsbasis voor het ontdekken van Glacier National Parken en Flathead Lake. Dit meer is het grootste natuurlijke zoetwatermeer in het westen van de VS.
Wanneer wij de campground oprijden schrikken wij toch wel een klein beetje. Na al die mooie, verzorgde en gezellige campground is dit een beetje een tegenvaller. Een beetje vervallen met in het begin wat oude campers, maar onze plekken zijn redelijk verzorgd en wij staan tussen meerdere (verzorgde) campers. Ach, wij staan hier maar voor twee nachten en het is een ideale plek om vanuit hier de omgeving te gaan verkennen.
Later in de middag hebben wij nog wat boodschappen gehaald. De rest van de middag en avond rustig aangedaan. Het was echt bloedje heet vandaag. Wij hebben het 36c zien worden. Gelukkig wel met wat wind maar veel te warm om nog iets te ondernemen.
Tijdens het eten worden wij geplaagd door duizenden maple bugs die hier rondlopen. Die leven van de sappen en bladeren van de esdoorn. Ze doen verder niets maar ze zitten overal. Na het eten begint het steeds harder te waaien en het koelde flink af. Het waaide zo erg dat wij niet meer buiten konden zitten. De weersvoorspellingen geven aan dat wij onweersbuien krijgen. Wij wachten!
Oh jaaa, de toiletten op deze campground werken wel en zijn schoon🙏
********************************************
15-07-2025
KALISPELL
Tot onze verbazing is het flink afgekoeld vannacht en viel er heel veel regen. Bovendien hebben wij inderdaad de onweersbuien gehad. De temperatuur is gedaald tot 9c. Wij hebben zelfs vanochtend de kachel even aangedaan. Het moet niet gekker worden!
Het regent nog steeds. Dit is de tweede dag van de vakantie dat wij slechter weer hebben. Jammer want wij gaan vandaag eenvan de mooiste routes van de USA rijden, is ons verteld.
De Going-to-the-Sun Road is een spectaculaire bergweg van ongeveer 80 km die dwars door Glacier National Park in Montana loopt. Ze verbindt het westelijke toegangspunt bij West Glacier met het oostelijke bij St. Mary. Wij hebben vandaag de route van oost naar west gereden.
De route klimt tot boven de 2.000 meter bij Logan Pass, het hoogste punt, waar je vaak berggeiten en imposante uitzichten ziet. Jammer genoeg hebben wij dit niet mogen meemaken. Voor ons was het een regenachtige, koude en winderige route. De weg is uitgehouwen in rotswanden en op sommige plekken erg smal. Vandaar dat er ook geen campers mogen rijden. Je kunt je campers bij het begin van het park parkeren en je laten vervoeren door de busjes die hier regelmatig rijden. Echt vlak voor het einde van het park was het droog en begon de zon te schijnen. Je zal het altijd zien. Desondanks dit alles hebben wij genoten van de uitzichten langs steile kliffen, bergmeren, watervallen en diepe valleien.
Let op! Het park is geopend van eind juni tot oktober vanwege sneeuw en je moet je laten registreren als je de weg vanaf West Glacier rijdt. Andersom niet.
Bij terugkomst van de campground reden er net twee politieauto's van het terrein af. What the h.... Maar goed we zijn er niet achter gekomen wat er aan de hand was en konden wij nog even buiten zitten voor het weer af ging koelen. Zo gek, gisteren zaten wij om dezelfde tijd met 36c buiten, vandaag hadden wij dikke jassen aan met een shawl om met 7c op de thermometer. Vannacht wordt het ook mega koud en hebben wij het dekbed en de dekens op het bed liggen🫣. Ik ben benieuwd naar morgen whaha.
***************************************************
16-07-2025
KALISPELL
Wij hebben een (horror) nacht achter de rug. Rond 03.00 uur voelde Ed zich niet lekker. In eerste instantie denk je aan een een voedselvergiftiging maar al snel had ik het al door dat het goed mis was. Eigenwijs als Ed is, toch nog proberen om het met medicijnen op te vangen maar hij voelde zich steeds slechter worden. Na 1,5 uur toch maar zijn broer uit bed gebeld die ons naar het ziekenhuis bracht en wordt hij rond 05.00 uur de operatiekamer ingereden. Na ongeveer een uur krijg ik het bericht dat Ed ok was en 2 stents rijker, maar dat hij door het oog van de naald gekropen is. de cardioloog was tevreden maar hij moet wel 2 nachten blijven om hem te monitoren.
Gedurende de dag zijn ze nog steeds niet tevreden. Ed krijgt extra medicijnen toegediend. De nacht verloopt redelijk goed. Ed voelt zich stukken beter maar ze zijn nog steeds niet echt tevreden en krijgt weer andere medicatie toegediend.
Wij moeten ons echt positief uitspreken over de zorg die Ed krijgt. Hij wordt bijna op handen gedragen. Ed heeft alle aandacht van de zeer vriendelijke verpleging en de arts zit er ook boven op. Hij bleef maar langskomen om alles te controleren. Wij zijn daar zo dankbaar voor. Ook ik werd goed verzorgd. Al die dagen ben ik bijna 12 tot 14 uur bij Ed gebleven. Ik mocht zelfs blijven slapen als ik wilde maar ik moest ondertussen de camper leeghalen en de koffers inpakken. Gek hoor om een nacht alleen door te brengen in die camper terwijl er van alles door je hoofd spookt. Je weet dat Ed veilig in het ziekenhuis ligt maar je ben toch ongerust dat je gebeld kan worden. Slapen doe je bijna niet.
***************************************************
17-07-2025
KALISPELL
Pff, na het inpakken ben ik doodmoe in bed gekropen. Natuurlijk heb ik misschien de eerste 2 of 3 uur geslapen maar daarna was ik weer klaar wakker en stond ik rond 07.00 uur klaar om naar het ziekenhuis te gaan.
Gelukkig reageert Ed nu goed op de medicijnen en had hij een goede nacht achter de rug. De arts is tevreden en geeft ons akkoord om naar huis te vliegen.
Doug en Barbara zijn zo lief om de camper een dag eerder naar Calgary te brengen. Ed mag nl de laatste dagen van de vakantie niet meer rijden. Vandaag dus weer een dagje ziekenhuis bij Ed. Geen straf hoor! Dicht bij Essie blijven met de verzorging die perfect is. Iedereen is zo lief en attent. Ed slaapt zodra hij de kans krijgt. Maar ze lopen de hele dag in en uit. Zowel de verpleging als de cardioloog. Hij wordt goed in de gaten gehouden.
Rond 20.00 uur werd ik weer opgehaald door Doug & Barbara. Die hebben een lange reis van ruim 12 uur achter de rug. De reis en de afhandeling is verder zonder problemen verlopen. Zo fijn! Wij zijn ze dan ook zoo dankbaar dat ze dit allemaal voor ons hebben gedaan en geregeld.
Vannacht slaap ik bij hun in de motorhome. Zoals je je kunt voorstellen liggen wij allemaal vroeg in bed. Iedereen is erg vermoeiend en wij weten dat Ed daar veilig ligt.
********************************************************
18-07-2025
KALISPELL - CALGARY
Om 08.00 uur zit ik al weer in het ziekenhuis. Het is een hele spannende en stressvolle morgen! Ik heb het Fit to Fly formulier wel al in mijn bezit maar wij hebben nog steeds geen toestemming van het SOS Int. om te mogen vertrekken. Het dossier is nog niet compleet en kan nog niet beoordeeld worden door het medische team. Bovendien moet Ed nog officieel ontslagen worden met daarbij de nodige papieren. Na heel veel stress waarbij iedereen flink zijn best heeft gedaan om alles in orde te krijgen, krijg ik ong rond 11.30 uur het groene licht van SOS int. om naar huis te mogen reizen. God zij dank🙏. Ed is inmiddels uit het ziekenhuis ontslagen en kunnen wij verder afreizen naar Calgary. Een rit van ong 6 uur.
Achteraf besef ik mij pas dat ik eigenlijk niets van de terugreis naar Calgary gezien heb. Je rijdt, je kijkt maar er komt echt niets van dit alles binnen. De stress en bezorgdheid voor Ed is nog te veel aanwezig. De reis voor Ed zelf viel mee. Hij voelde zich goed gedurende de reis. Wij hebben de avond afgesloten met ons laatste etentje in hetzelfde restaurantketen als waar wij begonnen zijn. Niet lang daarna hebben Doug en Barbara ons naar ons hotel gebracht. Zwaar vermoeid en gelukkig dat wij weer samen zijn, maar wij zijn vooral dankbaar dat alles goed is afgelopen.
***************************************************
19-07-2025
CALGARY - AMSTERDAM
De dag van het afscheid van Doug en Barbara en het terugzien van de kids. Bijna 6 weken met z'n vieren op reis geweest. Wij hebben een geweldige mooie tijd gehad , helaas met een vervelend einde. Zo wil je een vakantie niet afsluiten.
Ondanks deze laatste zeer zware vier dagen kunnen wij terugkijken op een mooie vakantie met wat hobbels (slecht bereikbaar en toch wel slechte ervaring met de camper) maar ook met heel veel lol en mooie avonturen. Deze vakantie staat in onze geheugen gegrift. Nogmaals bedankt Doug en Barbara voor alles wat jullie voor ons hebben gedaan ❤️.
De terugreis verliep snel, soepel en emotioneel. Het terugzien van de kids was geweldig! De kiddies waren weer blij hun opa weer in de armen te sluiten. Er is veel gehuild en gelachen. Heerlijk om weer thuis te zijn!
Maar wat een avontuur hebben wij beleefd! Twee landen, zoveel indrukken. We begonnen in het midden van Canada, daarna trokken we richting Golden en Hope in British Colombia. De natuur daar is gewoon overweldigend. Denk aan gletsjers, meren, wildlife en eindeloze bossen. Na Canada zijn we de grens overgestoken naar de VS, richting de ruigere kust, ten het westen van Washington. Anacortes was één van de hoogtepunten –zee, bossen, bergen en een prachtige ruige kust. Daarna verder gereden door de staten Washington, Idaho en Montana.
Twee totaal verschillende landen, maar allebei even bijzonder. Canada met zijn rust en ruige natuur, Amerika met zijn variatie en extreme landschappen. En wat wij bovendien niet mogen vergeten ...... de uitstekende medische zorg die Ed heeft gekregen! Onze complimenten gaan vooral uit naar de kundigheid en vriendelijkheid van de doktoren en het verplegend personeel. Ed had het niet beter kunnen treffen.
Dan nog de eind conclusie van het huren van een camper bij Cruise Canada. Volgende keer toch maar terug naar Frasierway. Gedurende de reis kwamen wij steeds meer gebreken tegen. Gordijnen die bijna uit elkaar vielen, die ik tussentijds nog heb genaaid. Een wc die aan alle kanten lekte, deuren die zwaar beschadigd waren en zwaar klemden, ga zo maar door. Kijk, als je nou de keuze had om voor een goedkoper bedrag voor een oud model te kiezen dan is het een ander verhaal. Maar nu betaal je echt een hoog bedrag voor een oude camper. Onze tip; je kunt beter wat meer betalen (deze camperreizen vallen toch al duur uit) voor een nieuwere camper zonder ergenis en mankementen!
Hopelijk is deze camper goed nagekeken en hebben de volgende huurders meer geluk.
********************************************************