BISON - BUFFALO

Amerikaanse bizon : in 1790 leefden er in Noord Amerika 60 miljoenen bizons. Zowel de blanken als de indianen zijn verantwoordelijk voor de uitroeiing van de bizon. Tussen 1830 en 1839 doodden de Comanche Indianen ong 280.000 bizons per jaar en in de loop van de 19e eeuw begon de grote slachting. Rond 1890 waren er nog maar 1090 bizons over. Helaas verdween, met deze uitroeiing, ook de traditionele leefwijze van de oorspronkelijke bewoners van het Noord-Amerikaanse continent. Gelukkig is de populatie van de bizon weer opgelopen tot ong. 30.000 bizons. Het National Park Wood Buffalo in Canada is de thuisbasis van de grootste populatie bizons. In Yellowstone N.P. leven er op dit moment ong. 4600 bizons.

De bizon is een zwaargebouwd dier met een hoge schouderbult, een grote kop, een korte dikke nek en een breed voorhoofd met kleine hoorns. Kop, nek, schouders en voorpoten zijn lang en ruig donker behaard. De rest van het lichaam is bedekt met korter en lichter haar. Zijn kin bevat een verwilderde baard. Het dier is 1,90 m hoog en een stier is bijna 3 meter lang. De staart tussen de 30 en de 60 cm. Met deze omschrijving zou je niet zeggen dat de bizon snel is. Het dier kan een snelheid tot 50 km per uur halen. De Amerikaanse bizons worden ong 25 jaar oud. Door hun dikke vacht, wat uit twee lagen bestaat, kunnen ze tegen extreem lage temperturen. Dit is voor het dier geen overbodige luxe omdat ze dit in hun woonomgeving wel nodig hebben. Jonge kalven staan al na 30 minuten, na hun geboorte op hun poten en lopen na enkele uren al mee met de kudde. 

GESPOT in het  Theodore Roosevelt N.P. North Dakota, Yellowstone N.P., WY en het Elk Island N.P., Edmonton/Canada